...απουσία...ο μόνος τρόπος να εκτιμήσεις εκ των υστέρων την απουσία κάποιου...ο μόνος τρόπος να κατανοήσεις βαθειά ότι η παρουσία των ανθρώπων δίπλα μας κάθε άλλο παρά δεδομένη πρέπει να φαντάζει...θέλει μεγάλη προσπάθεια η σχέση των ανθρώπων κάθε είδους...θέλει θυσίες...για να καταπολεμήσεις το εγώ σου προκειμένου να ζήσεις αρμονικά με τους ανθρώπους που θέλεις δίπλα σου...και ξέρεις ότι πραγματικά δίπλα σου θα είναι ελάχιστοι...λίγοι θα είναι αυτοί που θα ξέρεις ότι σε κάθε σου στραβή θα είναι δίπλα σου να σε στηρίξουν....να χαρούν πραγματικά με την χαρά σου...χωρίς φθόνο και να τους καταβάλει η λύπη σου και να την νιώθουν και δικιά τους! Και επειδή είναι λίγοι αυτοί κοίτα να έχεις τα μάτια σου και την καρδιά σου ανοιχτή για να τους κρατήσεις δίπλα σου! Είναι ο πραγματικός θησαυρός στην ζωή σου που δεν αποτιμάται ούτε με το περισσότερο χρυσάφι του κόσμου...αυτοί οι άνθρωποι είναι τα...κλαδιά από τα οποία θα κρατηθείς όταν κάποια στιγμή θα σε παρασύρει ο χείμμαρος αυτής της ζωής και θα θελήσει να σε παρασύρει στην δίνη του..κράτα τους γερά από το χέρι και μην τους αφήσεις να φύγουν από κοντά σου...εκτίμησε την παρουσία τους όταν την έχεις γιατί μετά θα πρέπει να μάθεις να ζεις με την απουσία τους και αυτό είναι πολύ σκληρό...αγάπα τους και δειξ'το με πράξεις...έτσι ώστε να μην φτάσει η ώρα που από δικό σου λάθος δεν τους έχεις δίπλα σου και ξεγλιστρήσει από το στόμα σου ο γνωστός στίχος του ΕΠΙΚΟΥ ΑΥΤΟΥ άσματος...Wish you were here...

Μου αρέσει! 3