14.06.2012
37, Tbilisi, Γεωργία
ლურჯი ცა ისე ცივია, რომ ნაცრისფერ
ღრუბლებს ფეხი ეყინებათ,
წვიმა ცრემლად მოდის, ზეცა ძირს ჩამოდის,
ალბათ რაღაცაზე მათაც ეტირებათ.
ზამთრის ეს დღეები ისეთი ნელია, რომ
დრო ფეხად მიითრევს წამებს წუთებიანს.
ჩემთვის უშენობაც ისეთი ძნელია, რომ
აჩრდილს ვემსგავსები თეთრს და თან ცრემლიანს.
გული მეყინება, ყველა მოგონება
როგორ ჩამოვკიდო სულში ლოლოებად.
შენ რომ ჩემთან იყო ფიფქებს გაჩუქებდი,
ესეც გცეულიყო ლამაზ მოგოდებად.
წამო, გავეკიდოთ სუსხიან იანვარს,
ყველა ოცნებები გავუშვათ თოვაში.
მერე შორს გავიქცეთ, სადღაც დავიმალოთ,
ცუდიც წაუღია მოვარდნილ ნიაღვარს.
იცი? არასოდეს არ მითქვამს შენთვის, რომ
ახლა უშენობა ძალიან ძნელია.
ბილიკს გამოვყვები თოვლიანს შენამდე,
სხვა გზა ჩემო კარგო შენამდე ბნელია.
იანვრის ცა ისე ცივია, რომ ნაცრისფერ
ღრუბლებს ფეხი ეყინებათ.
წვიმა ცრემლად მოდის, ზეცა ძირს ჩამოდის,
ალბათ რაღაცაზე მათაც ეტირებათ...
1 views
Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια.
Πρόσθεσε ένα σχόλιο για να ξεκινήσεις τη συζήτηση!