59dimitris's blog

59dimitris
65, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα

η πιο όμορφη καμπύλη σε ένα γυναικείο σώμα είναι το χαμόγελο να το ξέρετε όλοι και όλες

και όταν ξέρει να γελά είναι πάντα ευχάριστη ναι και το γέλιο το αυθόρμητο όμως .

Και όταν γελάς πόρτες εύκολα ανοίγεις και περνάς..


Γιατί μερικοί άντρες έχουν σκύλο και όχι σύζυγο:



Θα 'θελα τόσο πολύ να σε εντυπωσιάσω
η μοναδική μας νύχτα ήταν ξαφνική και σύντομη
σαν μια μπόρα
ούτε που πρόλαβα να αρχίσω
Ούτε που πρόλαβα να σου πω την μοναδική μου ιδιότητα
είμαι συλλέκτης
μαζεύω το πιο σκληρό και άγριο πράγμα του κόσμου:
στιγμές


Πρέπει να σκορπίσουμε τ’ άρωμα

Που κλείνουν οι ψυχές μας!
Πρέπει όλα να’ ναι τραγούδια,
Όλα φως και καλοσύνη.

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα – Οι Ασημένιες Λεύκες






"Σώπα μη μιλάς"
Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή κόψ” τη φωνή σου σώπασε επιτέλους κι αν ο λόγος είναι αργυρός η σιωπή είναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα μου λέγανε: «σώπα».
Στο σχολείο μου κρύψαν την αλήθεια τη μισή, μου λέγανε : «εσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!»
Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε: «κοίτα μην πεις τίποτα, σσσσ….σώπα!»
Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα είκοσι μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου η σιωπή του μικρού. Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο, «Τι σε νοιάζει εσένα;», μου…


Και κάπου εκεί τον βρήκα!Μικρό, αδύναμο και πληγωμένο. Άσχημο, άρρωστο και αγανακτισμένο. Αυτός ήταν ο εαυτός μου. Ανάμεσα στις κούτες του χθες και τις κούτες του σήμερα, μεταξύ της παλιάς ζωής και της αναμενόμενης- πολλά υποσχόμενης-, στεκόταν εκεί και περίμενε την επόμενή μου κίνηση.

Έτσι και εγώ επέλεξα. Καθόρισα τις αξίες και τις απαξίες μου, το σωστό και το άδικό μου, το είναι μου το ολότελα δικό μου και το φαίνεσθαι που θα τους χάριζα. Και αποφάσισα πως, αν επρόκειτο να πιστέψω κάπου, θα ήταν στην μαγεία της ζωής. Σταμάτησα να εμπιστεύομαι λόγια μεγάλων ανδρών και φίλων, έκλεισα τα μάτια και…


Ένας άθεος καθηγητής της φιλοσοφίας συζητά με έναν φοιτητή του για την σχέση μεταξύ...Θεού Καθηγητής: Λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό; Φοιτητής: Βεβαίως, κύριε. Καθ.: Είναι καλός ο Θεός; Φοιτ.: Φυσικά. Καθ.: Είναι ο......Θεός παντοδύναμος; Φοιτ.: Ναι Καθ.: Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σε Αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς θα προσπαθούσαν να βοηθήσουν αυτούς που έχουν την ανάγκη τους. Πού είναι η καλοσύνη του Θεού λοιπόν; Φοιτ.: .. Καθ.: Δεν μπορείς να απαντήσεις, έτσι δεν είναι; Ας ξαναρχίσουμε νεαρέ μου. Είναι καλός ο Θεός; Φοιτ.: Ναι. Καθ.: Είναι καλός ο διάβολος; Φοιτ.:…



Μου αρέσει που γράφω και θυμάμαι
Κι έχω κάτι να πω καινούργιο η παλιό..
Να πίνω το κρασί μου και να σκέφτομαι το τώρα το πριν και το αύριο..
Χωρίς καμμιά υποχρέωση ..
Είναι μέρες που το μυαλό μου έχει σταματήσει σε τρεις τέσσερεις σκηνές..
Τις δυο ήμουνα πρωταγωνίστρια..
Με ένα τραγόπαπα που διδάσκει την αγάπη του Θεού..
Και ένα χρυσαλήτη ταξιτζή που διδάσκει τη αγάπη στην Πατρίδα..
Η τρίτη σκηνή ήταν το θύμα του χρυσαλήτη, ένας πακιστανός στα φανάρια ...
Και η μοναξιά που διάβασα στα μάτια του..
Και η τέταρτη ένας νέος, ανάπηρος σε καροτσάκι, νέος ασυνόδευτος στην άκρη του δρόμου ..
Με σκυμένο…


Blog
Τα blogs ενημερώνονται κάθε 5 λεπτά