ჩემი ვარსკლვლავი ერთხელ უკვე ვიპოვე,მივწვდი კიდეც და ნაზად ჩამოვაშორე კიდეც ღამის ნათებას!შემდგომ თვეების მანძილზე გულით ვატარებდი,მაგრად მყავდა ჩახუტებული,რომ ისევ ცის მნათობლად არ ქცეულიყო,მაგრამ ვარსკვლავების ადგილი ცაშია და არა ჩემ გულში ან ვინმე სხისაში!!!სიკეთე და ბოროტება,სიყვარული და სიძულვილი,ეს ის გრძნობებია რომლებსაც განვიცდი და ვგრძნობ რმ ყოველ მშვენიერ დილას უდიდესი გრძნობით, სიყვარულით ვიღვიძებ და ყოველ ტკბილ ღამეს სიძულვილით შეპყრობილი ვეძლევი თბილი ლოგინისგან მონიჯებულ განცხრომას!!! არ შემიძლია ვნახო ის რაც არ მინდა!არ შემიძლია ვუსმინო იმას რაც არ მომწონს!არ შემიძლია მიყვარდეს სიცივე,როცა არსებობს სითბო და სინაზე,არ მინდა მიყვარდე როცა დილააა და მძულდე როცა ღამდება!!!მაგრამ ვინ ვარ მე რო უარი ვთქვა სიყვარულზე,რომელსაც რჩეულებს ჩუქნიან?ვინ არი ადამიანი იმ ძალის წინაშე რასაც სიყვარული დავარქვით? მე არ მინდა მიყვარდე და ამავე დროს მძულდე უაზროდ!არ მინდა ვნახო ღიმილი! მინდა გატკინო გული რომელიც შავით არის მოსილი და და იქიდან ანკარა წყალივით წმინდა ცრემლი გადინო!არ მინდა გიყურო,როცა მიყვარხარ!არ
Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια.
Πρόσθεσε ένα σχόλιο για να ξεκινήσεις τη συζήτηση!