Ko ikona vo sobata mi stoish,

te miluvam co oci vljubeni

a solzite koj moze da gi broi,

bi doletal, da mozam da te spasam.

Vo mislite sme tolku blisku nie,

a vecerva sme tolku daleku,

daj, Gospode brzo se da mine,

od spomeni kaj mene da se skriesh.

Nekade vo nokta taa pismo pishuva

i vo misli so mene se ljubi,

uporno kaj nea cela nok se javuvam,

glasot moj ko vozdiska se gubi.

Ne zaspivam i za tebe se molam,

radioto e mojot prijatel,

a vestite se poveke me bolat

se prashuvam zar mora da e vaka .

A sekogas po dozdot ide sonce,

posakuvam jas sredba so tebe,

no, sto mozam so ova moe srce

da cekam, kopneam i da te sakam.

Nekade vo nokta taa pismo pishuva

i vo misli so mene se ljubi,

uporno kaj nea cela nok se javuvam,

glasot moj ko vozdiska se gubi.