Колку е убав животот.

Сега го гледам тоа.

Нема повеќе бол.

Нема повеќе тага.

Ти беше мојот кошмар од кој неможев да се разбудам предолго.

Беше тука секогаш па почнав да се тешам дека ти си мојот убав сон

а не кошмар,

иако длабоко во себе го знаев тоа.Секогаш.

Се секаваш на зборовите

"ослободи ме"?

Сега не го велам тоа,небото само ме ослободи од твојата злоба и ништожност.

Сега конечно живеам,конечно го осеќам сонцето,

конечно го чувствувам животот

за кој мислев дека е суров.

Но суровa беше ти,

а незнам каде ми беше паметот за да не го увидам тоа.

Животот е преубав.

Сечија насмевка,

звукот на ветрот,небото,прегратките од луѓето кои ми значат.

Животот е нешто кое е скапоцено и ти влева полетност во срцето,

а јас бев во мрак цели години.

Среќен сум...Подалеку од мене и мојот живот...

љубовта е мртва а јас...

Живеам БЕЗ тебе.