Се прашувам каде си сега
во чија ли мисла заспиваш
чие ли срце во гради твојот лик го стега
за добра ноќ,од која ли љубовна напивка се напиваш...



Можеш ли да видиш во моите очи
ова може да е последно збогување
можеби ќе се сретнеме некогаш
некаде
Кога се спушта завесата,понекогаш
посакувам да сум мртов,бидејќи сум само сенка клета
а твојот сон е моја судбина света

Дали го чуствуваш истото што и јас
или јас само сонувам
дали со секој поминат час
јас повторно се заљубувам,одѕвонувам
во етерот на магијата и волшебноста
Исто како и јас,исто како и ти
ние-двајцата веслачи по морето љубов


Не сакам да зборувам за тоа
што сме биле,што ќе бидеме
да му дозволиме на времето да ни открие што потоа
да и дозволиме на ѕвездата што на небесата за нас сјае
да ни ги открива животните патеки,може ли екстазата вечно да трае
ако останеш,послушај го срцето свое
кое еднаш ја побара милоста на телото мое.

Полноќна дамо,твоето име го изговорив
Полноќна дамо,јас можам да летам
да слетам во твоите прегратки,за првпат проговорив
колку те сакам,може ли да бидам ѕвезда твоја
на твоето небо во ноќта глува да светам
а за возврат да добивам од љубовта твоја....