Болката во мене

01.12.2008

34, Strumitsa, ΠΓΔΜ

*****************************

И во оваа темна ноќ, помислувам на тебе... по мојот образ се лее солза... Не е ни прва но не и последна солза пролеана за тебе... Не знам зошто воопшто мислам на тебе, зашто си задавам болка само. Знам дека нема да има ништо помеѓу нас, дека е крај... го изгубив и она малце што го имав од тебе... ДРУГАРСТВОТО...

... Згрешив многу... Односно не бев јас тoj што згреши... Моето срце те одбра тебе ама незнам зошто... Ниту еднаш за миг не помислив дека ти ќе бидеш тaa што ќе ja сакам... Ме боли самата помисла дека те нема повеќе во мојот живот... Тука си, во мене, во моето срце, но не сепак не си тука за мене како порано...

Хех... Сеуште се сеќавам како ни беше додека бевме другари. Кога и да се видевме бевме среќни...и двајцата во прегратки, со сјај во очите... Потребни си бевме еден на друг. Секогаш ми даваше совети и секогаш те слушав. Премногу ми беше важно твоето мислење. Не дека сега не ми е...

Битно ми е, сега дури и ми е најпотребно... Но моите чувства направија да те изгубам, а најмалку го сакав тоа. Сега сите дознаа што чуствувам кон тебе, сите ти ја полнат главата за мене, а јас тоа од никого го немам побарано...

Мене не ми е битно да направам нешто со тебе. Ех, камо ли да можев, ама да можев, ако ти чувствуваш нешто кон мене. Зошто би направил нешто со тебе, ако ти не чувствуваш ништо кон мене? Ќе ме повредиш мене, ќе се повредиш и себе и ќе се каеш...

Не, не го сакам тоа... Се сеќавам коа зборувавме на оваа тема, кога ти давав совет... Е колку беше убаво тогаш, барем те имав како другаркa, но повеќе те немам... Некои ми вeлат дека и ти чувствуваш нешто кон мене, зборувале со тебе, не си била сигурена во тоа што го чувствуваш...

Те разбирам многу добро. До вчера другари, а сега ти кажувам дека те чуствувам како нешто повеќе... Збунета си, не го очекуваше ова од мене... Не барам да ме сакаш. Доволно ми е што знам дека јас те сакам... Сакам да ми останеш другарка, зошто си ми потребна премногу, а да бидеш среќна со тој што го сакаш...

Се сеќаваш коа ти реков: ”Кој е среќникот што ќе те има?”....јас те немав, но сепак среќен сум што во мојот живот постоеше како другарка... сакам и уште да постоиш... Ќе бидам најсреќен ако повторно бидат одностите исти помеѓу нас...

Тешко е барем да се обидеме... Потребна си ми премногу. Сакам да те имам покрај себе барем како другарка.... И да знаеш дека никогаш не заборавив како се чувствуваш ти, и ЈАС НЕ ТЕ САКАМ ПОРАДИ ТВОЈАТА УБАВИНА... пред се, ЈАС СЕ ЗАЉУБИВ ВО ТВОЈАТА ДУША...тоа е она што ме натера да ТЕ САКАМ.....