27.07.2016
24, Tirana, Αλβανία
Nuk e kerkoi me,
as ne rruget e lageshta e te mjera te atij qyteti,
as ne strehen e vogel ne fund te rruges,
as ne kafenete e zhurmshme.
Po ate nate, vrapoi ne te njejtat rruge ku shkelen bashke,
ne te njejtat rruge ku qeshen ajo qau e ndersa shiu ja shplante lotet nga fytyra ajo mbytej perbrenda. Asnje shi nuk ja shplante dot shpirtin,
kujtimet, endrrat e thyera e ciflat e saj qe qene ngulur neper shpirt.
Vrapo gjate derisa humbi forcat e u dergj ne rruge e shtrire, disa kalimtare ndjene meshire,
e te tjere qeshen nga brenda lokaleve,
askush nuk u afrua t'i zgjaste nje dore per ta ndihmuar.
Ajo u ngrit, shtrengoi fort gjunjet ne asfalt,
duart e rjepura i pa me keqardhje e me pas buzeqeshi prej sikletit,
aty kuptoi se askush nuk te ndihmon ne jete,
se meshira e te tjerve nuk te mban gjalle,
as ciflat e dhena te dashurise si me pikatore,
kuptoi se ne jete duhet t'ja dalesh vete edhe te sherosh shpirtin,
sepse askush nuk do e bej tjeter.
Keshtu u largua ate nate, e lagur deri ne shpirt,
por kete here me nje qellim,
QE NGA MENGJESI I SE NESERMES DO TE BUZEQESHTE EDHE SIKUR TE ISHTE COPE--COPE PERBRENDA
115 views
Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια.
Πρόσθεσε ένα σχόλιο για να ξεκινήσεις τη συζήτηση!