Pershendetje, nuk jam me une! Jam une ndryshe. Ndryshe ne gjerat qe kerkon, ndjen apo pelqen. Jam une, sic ti nuk do doje te isha, por mua aq me ben. Nuk eshte leter lamtumire, ne e kemi thene me kohe. Eshte nga ato letrat e fundit ,ku zbraz gjithcka e hedh ne zjarr dhe kthehesh te flesh e qet, e lire. Edhe ti rri i qet, sdo te te urrej ndonjehere. As nuk do te te shaje, fundja edhe vet e di qe je trap! Ajo qe doja tthoja eshte se ne jete mbivlersimi ka edhe antonim. Por tkesh nenvlersim per ty eshte mbivlersim ,keshtuqe per ty zgjodha tmos kem asnjeren. As mendim, as ndjejn. Edhe dashurite e medha (si e imja sigurisht) marrin fund, nga lodhja! Nga lodhja e pritjes dhe e genjeshtrave. Marrin fund dhe te lehtesojne shpirtin. Fale zotit qe me kohe njeriu i zbeh kujtimet dhe ja le vendin te rejave. Se nuk dua te te akuzoj vetem ty, edhe une kam genjyer. Kam genjyer heren e fundit qe te thash 'te dua' seriozisht sepse kur te takova nuk pata ndonje ndjesi te vecant. Kam genjyer me kto statuset 'qe me mungon' ne nje kohe qe e kapja veten 'mat' duke menduar per dike tjeter dhe ndihesha ne faj pse s ishe ti! Por une smund te te mbaj me forc, as ty, as ndjenjat per ty! Doja dhe te te falenderoja pa fund, qe u zhduke nga jeta ime. Faleminderit se nuk e ke iden sa e qet fle naten. Se ke iden sa e lumtur ndihem kur skam frike nga genjeshtra e rradhes. Faleminderit sepse ndoshta pa dashur mendove me te miren per mua. Do doja shume ta mbyllja me 'pergjithmone e jotja' por vec e jotja qe sdo lejoj vetes te jem ,aq me pak ne afatin kohor 'pergjithmone'

Μου αρέσει! 20