11.06.2012
55, Αθήνα, Ελλάδα
Αγριεμένη λογική...
είσαι παγίδα στη ζωή,
είσαι άγκυρα στη ψυχή
που θέλει να πετάξει…
Ένα θεριό με πρέπει & γιατί,
ρουφάς το άρωμα της ζωής,
δίνεις του γκρίζου την πνοή
του ονείρου του χαμένου…
Πάνω στα βράχια με κτυπάς,
μου λες πως έτσι αγρυπνάς,
μα όλο τα μούτρα σου θα σπας
πάνω στο όνειρό μου…
Παράπονο μου μην σβηστείς,
για χάρη σου να είμαι ο νικητής,
όταν στ’ αλώνια σαν το Διγενή
με το θεριό μου θα παλεύω…
11 views
Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια.
Πρόσθεσε ένα σχόλιο για να ξεκινήσεις τη συζήτηση!