Зарем некој да жртвува цела вечност за да се врати во минатото...
Од дневникот на капетанот на тајната операција Жртва

Патувањето низ времето одсекогаш биле мистерија за сите... Случајно избраната жртва воопшто не се противеше на тоа што беше избришан од списокот на луѓе кои живееле. Беше среќен на тоа што можи да избира, тој избра да се врати во минатото. Откако беше прегледано неговото досие, не беше пронајден доказ дека ако успее неговото враќање би ја загрозил иднината.
Имаше право да избери кога и каде ќе се врати.
Неговиот избор беше сосема обичен ден и сосема обично место.
Некаде на полноќ во некое мало место.


Не одговори кого сакал да сретни, но сјајот во неговите очи беше посилен од стравот од непознатото, желбата за повторна средба појака од заканата да испари низ времето.

Насмевката на неговото лице кога исчезнуваше од временската машина беше како на човек кој добил се што сака.

Бидејќи не постоеше можност да прати информација не замоли само едно.
Да отидеме на едно место и да погледнеме дали ја оставил трагата која ќе ни кажи дали успеал.

Трагата ја најдовме, но пораката беше избришана....

Никој никогаш во тоа време не слушнал за него, никаква информација...
Не дознавме дали успеал, или испарил во времето...

Дали успеал. или бил само Жртва...

Μου αρέσει! 3