28.01.2013
29, Tbilisi, Γεωργία
ქუჩა იწერება პოეტებით,
ქალაქს ვაფერადებთ ძმაბიჭები,
სისხლში მომეძალეთ მომეტებით,
შენ და არეული ნაბიჯები.
სუნთქვაც ლექსივით მაქვს არეული.
წუხელ სულ ფეხებზე რომ მეკიდა,
შენი ტუჩებიდან დალეული
თავად პოეზია - მომეკიდა.
შენი მოლისფერი კაბის ბოლო,
(სიგრძე - რათქმაუნდა თითისტოლი)
მინდა ფურცელივით გავისროლო,
ვნებით დაწერილი ეპისტოლე -
სადაც
ხარ სამოსელ განძარცული,
თვალებს სულ ცოტაც და ამოვიწვავ,
ჩვენში - მე უფრო ვარ გარდაცვლილი,
მიწა მეწყერივით ჩამომიტანს,
შენი სამყოფელის ახლო-მახლო,
და თუ არ დამხვდები - გამახარებ!
იქნებ უჩემო დრო გამონახო,
თორემ სურვილები დამმარხავენ!
ქუჩა იწერება პოეტებით,
ქალაქს ვაფერადებთ ძმაბიჭები,
სისხლში მომეძალეთ მომეტებით,
შენ და არეული ნაბიჯები.
6 views
Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια.
Πρόσθεσε ένα σχόλιο για να ξεκινήσεις τη συζήτηση!