დღეს თუ არ გახსოვარ,
დღეს თუ არ გჭირდები,
ცრემლებად ჩამოვალ ღრუბელთა კალთიდან,
გაშალე ხელები, შეკარი პეშვი და
შეიგრძენ ლამაზი ფიქრების სურნელი.
ცხოვრება უძირო გრძნობების ომია,
დღეს ეიფორია,
ხვალ_მწარე ფიასკო,
შენ როცა წაგება დარდებად მოგივა,
მიუგდე ყური და ნიავი გიამბობს;
უბრალო ქარი და ფოთლები კი არა,
ეს ჩემი სუნთქვაა საშველად მოსულა,
ტკბილია ოცნება და ზოგჯერ სიზმარი,
ცხადში კი ფერები თუმცაღა მუქია,
არასდროს იფიქრო: უიღბლო რატომ ვარ?!
გიჟია ის, ვისაც ცხოვრება უქია,
გინახავს? საზარლად დბურულ ღამეში,
ოდნავი ნათებაც კაშკაშა შუქია.
ჩამქრალმა თვალებმა, რატომღაც იმრავლა,
სევდა და წუხილი დღეს უფრო მეტია,
შენ ალბათ გინახავს უმწეო გლახაკი
და სასომიხდილი მდიდარიც გინახავს.
ცხოვრების კანონებს ვერაფრით ვერ შეცვლი,
თავად ვართ ბედის და იღბალის დამწერნი,
თვალს რომ გადაავლებ ადვილად მიხვდები,
საიდან მოხვედი და საით წახვედი.
ჰოდა, თუ გახსოვარ,................
Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια.
Πρόσθεσε ένα σχόλιο για να ξεκινήσεις τη συζήτηση!