მეფეებივით ფიქრობენ მთები,
მეც ბევრჯერ ბევრჯერ დამდენია ცრემლები მწველი , მათ ხომ ტკივილის გაყუჩების რაგაც ბანგი აქვთ, გულის სიღრმიდან წამოსული სისხლია ცრემლი, მატ მხოლოდ გზაში სისხლის ფერი დაუკარგიათ.
თუ გინდ დღე გქონდეს მუდამ მზიანი ქალს ნუ შეხედავ განრისხებულად, ყველა ქალი ხომ ლამაზი არის, ლამაზი არის თავისებურად, ქალი ფარია,ქალი ხმალია, შენი მხსნელი და ფარეში მუდამ, გახსოვდეს ქალი მაინც ქალია,მოფერება და ალერსი უნდა.