kusaa's blog

მე მოვალ შენთან! –ბანალური არის სიტყვები...
ზუსტად ისეთი, როგორც ახლა ჩვენი განწყობა...
არაფერს გეტყვი,შენ ყველაფერს ისეც მიხვდები –
წასვლისას ყველა გულნატკენიც ასე ამბობდა...
.
დამელოდები? –არც ეს კითხვა არის ახალი
და უფრო ხშირად პასუხია – თავის დაქნევა...
ისიც იცი, რომ არაფერი აღარ მახარებს
და მხოლოდ ძველი სურვილია –კვლავ გადარევა!
.
რითმებიც ძველი –მაგ ცრემლების ტბებმა დატბორა
გემი, რომელიც ტრფობის ზღვაში დიდხანს ვატარე...
და ალბათ ფიქრობ –რა იქნება ის მეტაფორა
ჩემს მოსვლას ახლა, ბოლო სტროფში რომ შევადარებ...
.
დაგელოდები! –თავის ქნევით მპასუხობ რახან
და წამწამებიც სინანულის ფერით მორთულან...
მე მოვალ შენთან!როგორც...თოვლი მოვიდა შარშან!
შარშან კი...თოვლი...
როგორც მახსოვს...
სულ არ მოსულა...