litsa92's blog

“Καθώς στεκόταν μπρος στην τάξη της την Ε’ δημοτικού, την πρώτη ημέρα του σχολείου η κυρία Τζοβάννα είπε στα παιδιά ένα ψέμα.

Όπως οι περισσότερες δασκάλες, κοίταξε τους μαθητές της και είπε ότι τους αγαπούσε όλους το ίδιο.

Αλλά αυτό ήταν αδύνατον, διότι εκεί στην μπροστινή σειρά, βυθισμένο στο κάθισμά του ήταν ένα μικρό αγόρι, ο Μάνος Μανούσας.

Η κυρία Τζοβάννα είχε παρακολουθήσει τον Μάνο την προηγούμενη χρονιά και είχε προσέξει ότι ο Μάνος δεν έπαιζε καλά με τα άλλα παιδιά.

Τα ρούχα του ήταν τσαλακωμένα. Πάντα φαινόταν ότι χρειαζόταν μπάνιο. Και ο Μάνος μπορούσε να είναι πολύ δυσάρεστος.

Στο σχολείο που δούλευε η…

Δύο άντρες σοβαρά άρρωστοι μοιράζονταν το ίδιο δωμάτιο νοσοκομείου. Στον έναν απο τους δύο, του επιτρεπόταν να κάθετε καθιστός στο κρεβάτι επι μία ώρα κάθε απόγευμα. Το κρεβάτι του βρισκόταν δίπλα στο μοναδικό παράθυρο του δωματίου.

Ο άλλος άντρας ήταν υποχρεωμένος να περάσει όλο του τον χρόνο ξαπλωμένος.
Οι άντρες ξεκίνησαν να μιλάνε για ώρες στο τέλος. Μιλούσαν για τις γυναίκες τους και τις οικογενειές τους, για τα σπίτια που μένανε, τις δουλειές τους, την στρατιωτική τους θητεία, τις διακοπές τους.

Κάθε απόγευμα όταν ο άντρας δίπλα στο παράθυρο μπορούσε να καθίσει, πέρναγε τον χρόνο του περιγράφοντας στον…

http://www.cpil.info/2009/12/07/small-pleasures-2/

Ντρεπόταν γι αυτήν, κι ώρες- ώρες την μισούσε. Η δουλειά της ήταν μαγείρισσα στη φοιτητική λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα έξοδά τους. Δεν ήθελε να του μιλάει, για να μην μαθαίνουν ότι είναι παιδί μιας μητέρας.με ένα μάτι, μονόφθαλμης. Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όποτε την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα.

Τώρα που πρέπει να μαζεύουμε αποδείξεις κάτι πρέπει να κάνουμε!!
Εμένα προσωπικά μου άρεσε πολύ!!Και ειναι και πολύ βολικό!
Δείτε το εδώ